راهنمای پرورش عقرب سیاه و چگونگی گرفتن زهر آن 09198000513
پرورش عقرب سیاه شاید برای بسیاری از مردم کار عجیب و غریبی به نظر برسد. با این حال این کار هم اکنون در کشور ما و سایر کشورها در حال انجام است. مسلما پرورش عقرب سیاه برخلاف ماکیان یا گوسفند و گاو به منظور استفاده از گوشت این جانور انجام نمی‌شود. بلکه این زهر عقرب است که در پرورش این جانور نقش مهم و کلیدی ایفا می‌کند.
پرورش عقرب سیاه در عین این که کار خطرناکی به شمار می‌رود، می‌تواند سود قابل توجهی را نصیب کسانی که به انجام آن مشغول هستند نماید. البته به منظور انجام درست و اصولی این کار افراد علاقه‌مند باید آموزش‌های لازم را دیده باشند.
زهر عقرب از قیمت بالایی برخوردار است و افراد زیادی در جهان خواهان آن هستند. مهمترین دلیل برای توجیه خطرات پرورش این جانور را هم می‌توان همین موضوع قلمداد کرد. به دلیل آن که عقرب‌ها موجودات چندان بزرگی نیستند، برای نگهداری آنها نیاز به مکان گسترده‌ای نخواهد بود. گذشته از آن تعداد افرادی که در حال حاضر به پرورش عقرب سیاه در ایران مشغول هستند چندان پرشمار نیست. بنابراین برخلاف پرورش سایر جانوران، تجارت مربوط به پرورش عقرب هنوز فاصله‌ی زیادی تا اشباع شدن کامل در کشور ما دارد.
جالب است بدانید که کشور ایران یکی از معدود کشورهای خاورمیانه به شمار می‌رود که در آن سم ضد عقرب تولید میشود. بنابراین کسانی که به پرورش عقرب سیاه مشغول هستند با مشکل چندانی در زمینه‌ی فروش زهر عقرب مواجه نخواهند بود.
آشنایی با گونه‌های مختلف عقرب در پرورش عقرب سیاه
پرورش عقرب سیاه به دلیل پراکندگی قابل توجه این گونه از عقرب در سراسر ایران است که مورد توجه پرورش دهنده‌گان آن قرار دارد. این گونه از عقرب که با نام علمی آندرکتونوس کراسیکودا شناخته میشود، علاوه بر رنگ سیاه در قالب رنگ قهوه‌ای نیز در ایران وجود دارد. عقرب سیاه یکی از درشت جثه‌ترین گونه‌های عقرب سمی در ایران به شمار می‌رود. اگرچه این گونه از عقرب در استان خوزستان بیشتر از سایر استانهای ایران مشاهده شده است، اما در مناطق دیگر کشور ما نیز یافت میشود.
البته به غیر از عقرب سیاه دو گونه‌ی دیگر از عقرب به نام‌های همیسکورپیوس لپتروس و کمپسوبوتوس ماتهیزنی نیز در ایران وجود دارد. عقرب همیسکورپیوس لپتروس در استان خوزستان با نام گادیم شناخته میشود و یکی از مرگ‌بارترین گونه‌های عقرب کشف شده در ایران به شمار می‌رود. عقرب لیپتروس از جثه کوچک‌تری نسبت به عقرب سیاه برخوردار است و با رنگ زرد بدن خود شناخته میشود. این عقرب از خصلتی تهاجمی برخوردار بوده و نسبت به عقرب سیاه بسیار خطرناک‌تر است.
عقرب کمپسوبوتوس ماتهیزنی نیز مانند همتای خود از رنگ زرد بهره می‌برد و تقریبا از همان جثه و قامت برخوردار است. هر چند که این عقرب از بدن لاغرتر و باریک‌تری نسبت به لیپتروس بهره می‌برد. البته علاوه بر نمونه‌های اشاره شده گونه‌های دیگری از عقرب نیز در ایران وجود دارد که بسیاری از آنها سمی نیستند. با این توضیحات بهتر است به ریزه‌کاری‌های پرورش عقرب سیاه بپردازیم.
محل نگهداری عقرب در پرورش عقرب سیاه
محل نگهداری عقرب‌ها باید در بخش سقف کاملا سر بسته باشد و در بخش کف نیز با شن پوشیده شود. به منظور جریان یافتن منظم هوا در محل نگهداری عقرب‌ها باید مکان مورد نظر به تهویه هوا نیز مجهز گردد. اگر برای مدت کوتاهی ایراداتی در تهویه هوای محل پرورش عقرب سیاه به وجود آمد مشکل عدیده‌ای برای این جانور به وجود نمی‌آید. چرا که عقرب‌ها قادرند برای مدت طولانی بدون اکسیژن به زندگی خود ادامه دهند. البته باید سعی کرد مشکل تهویه هوای محل پرورش عقرب سیاه در طولانی مدت وجود نداشته باشد و خیلی زود رفع گردد.
بیشتر فعل و انفعال عقرب‌ها نظیر غذا خوردن در محیط‌های تاریک و هنگام فرا رسیدن شب صورت می‌گیرد. بنابراین اگر محل مورد نظر شما برای پرورش عقرب سیاه از نور کافی برخوردار نباشد نباید خود را نگران کنید.
البته محل پرورش عقرب سیاه باید به طور کامل درزگیری شده باشد. چرا که در غیر این صورت این جانوران از محل نگهداری خود گریخته و ممکن است برای دیگران مشکل‌آفرین شوند. از همین رو حتی برای سوراخ‌های هواکش و نورگیر محل نگهداری آنها نیز باید از پوشش ایمنی استفاده کرد.
البته بالا رفتن دما تا 37 درجه‌ی سانتیگراد نیز مشکل خاصی برای این جانور ایجاد نمی‌کند. اما باید سعی کنید تا دمای محیط پایین‌تر از حد معمول نیاید. از همین رو مناطق گرمسیر برای پرورش عقرب سیاه مناسب‌تر به نظر می‌رسد.
به دلیل رعایت موارد ایمنی، محل پرورش عقرب سیاه باید دور از مناطق مسی یا شهری باشد. همچنین به دلیل آن که هنگام وقوع زله فعالیت عقرب‌ها و تحریک‌پذیری آنها افزایش می‌یابد، محل پرورش عقرب سیاه باید فاصله‌ی قابل توجهی از مناطق زله خیز و گسل‌های فعال زیرزمینی داشته باشد.
برای غذا دادن به عقرب‌ها نیز می‌توانید از انواع و اقسام ات مختلف استفاده کنید. علاوه بر آن موجودات کوچکی نظیر مارمولک یا مارهای ریز جثه هم می‌توانند غذای مناسبی برای عقرب‌ها باشند. عمل تغذیه عقرب‌ها معمولا به صورت هفتگی انجام می‌گیرد.
چگونگی تولید مثل عقرب‌ها
نوزادان عقرب به صورت زنده به دنیا می‌آیند و خبری از تخم‌گذاری برای تولید مثل نخواهد بود. فصل تولید مثل عقرب‌ها معمولا گرم‌ترین فصل سال است. در واقع آنها از نیمه‌های فصل تابستان تا اواسط فصل پاییز که هوا به طور کامل سرد نشده است اقدام به جفت‌گیری و تولید مثل می‌کنند. به طور کل مدت باروری عقرب‌ها معمولا بین دو تا چهار ماه به طول خواهد انجامید. زمان تولد نوزادان عقرب پس از هر جفت گیری نیز حداکثر ده روز خواهد بود. البته این رقم گاه به یک روز و حتی چند ساعت نیز کاهش می‌یابد.
تعداد بچه عقرب‌های متولد شده در هر نوبت تولید مثل گاه به 90 عدد می‌رسد. البته اگر به پرورش عقرب سیاه پرداختید و هر کدام از عقرب‌هایتان کمتر از 10 بچه به دنیا آوردند، نباید به آنها خرده بگیرید. چرا که تعداد بچه عقرب‌های به دنیا آمده در هر نوبت می‌تواند حتی به اندازه‌ی انگشتان یک دست نیز کاهش یابد.
در برخی از گونه‌های عقرب نوزادان از سر مادر خارج می‌شوند و در گونه‌های دیگر نیز این عمل در نواحی دم صورت می‌گیرد. در هر دو صورت هم بچه عقرب‌ها تا زمان رشد لازم در سطح پشتی بدن عقرب مادر جاخوش می‌کنند. این فرایند معمولا تا زمانی به طول می‌انجامد که بچه عقرب‌ها نخستین پوست‌اندازی خود را تجربه کرده و برای ورود به مرحله‌ی بعدی زندگی خود آماده شوند.
-عنبر نسارا چیست و چه کاربردی دارد09198000513
عقرب ,پرورش ,سیاه ,عقرب‌ها ,نیز ,محل ,عقرب سیاه ,پرورش عقرب ,در ایران ,از عقرب ,این جانور
درباره این سایت